Wednesday, June 1, 2016

ဒဂုန္တာရာ ကဗ်ာမ်ား

မတ္လေတာ္လွန္ေရး

မိုးကုပ္ကုပ္၀ယ္

အို-ရုတ္တရက္ ၊ မ်ဥ္းၿဖဴစက္ရ်္
ကြဲအက္ေၾကာင္းရာ ၊ ဟ ဟ လာၿပီး
မိုးၿပာကိုၿဖတ္ ၊ပတၿမားရည္
စီးလည္အဟုန္ ၊နီ ၿမန္းကုန္သည္
အရုဏ္ေပၚစ ၀ိုးတ၀ါး ။

မႈန္မႊားမႊားလွ်င္
၀ိုး၀ါးတိတ္ဆိတ္ ၊ ၾကယ္ေရာင္ရိပ္၀ယ္
ၿမစ္ဆိပ္ႏွင့္လည္း ၊ မနီးမေ၀း
ေခ်ာင္းရိုးေဘးမွ ၊ ေၿဖးေၿဖးညင္းညင္း
ေလွတစင္းထက္ ၊ ေတာတြင္းသားပ်ိဳ
ဖ်ဥ္လက္တိုႏွင့္ ၊ ကိုယ္ကို၀ပ္ရ်္
စိုက္စိုက္ေရွ႕သည္၊ ေၿခာက္ေသြ႕ၿမက္ထံုး
ေကာက္ရိုးဖံုးလ်က္ ၊ ကြယ္ပုန္း၀ွက္လာ
ယူကာ လက္ေထာက္ ၊ အလ်ားေမွာက္သည္
ေလွေအာက္၀မ္းမွ စက္ေသနတ္ ။

အေမွာင္ရိပ္၀ယ္
ေမွးမွိတ္ၿငိမ္သက္ ၊ ေခ်ာင္းေကြ႕ထက္တြင္
အုပ္ယွက္ေထြးေရာ ၊ သင္ေပါင္းေတာဧ။္
ေနာက္ေက်ာေစးပ်စ္ ၊ ေသာင္ေရစစ္မွ
ဖက္စစ္ကင္းေစာင့္ စစ္စခန္း ။

ေခ်ာင္းကိုေကြ႕ေသာ္ ၊
ေတြ႕လွ်င္ေတြ႕ခ်င္း ၊ ေၿမငူရင္းသို႕
ခ်ဥ္းကပ္ေလွာ္ကာ ၊ နီးရ်္ လာလွ်င္
အသာရုတ္ခ်င္း ၊ တိတ္ဆိတ္မင္းကို
ၿဖိဳခြင္းၿပင္းထန္ ၊ ေသနတ္သံသည္
ၿမစ္ယံပဲ့တင္ ထပ္သတည္း ။

ေငြလေရာင္လွ်င္
အေမွာင္ညရိပ္ ၊ ေသးေသးစိတ္သား
မိုးထိပ္ တိမ္ေမာ္ ၊ၿငိမ္႕ၿငိမ္႕ေပၚသည္
ေသာ္တာၿပံဳးလဲ့ ၊ ငံု႕ကာၾကည့္ရွင့္
ထြန္းသည့္ ညဥ့္ခါ ၊ ထိန္ထိန္သာေသာ္
က်ယ္စြာ ၀န္းလ်ား ၊ လယ္ကြင္းနားမွ
ေတာဖ်ား ညိဳ႕အုပ္ ၊ မွိတ္တုတ္တုတ္လွ်င္
ယိမ္းလႈပ္ၿပကာ ၊ မီးအိမ္၀ါႏွင့္
အာကာၿပာမႈိင္း ၊ တြဲတြဲဆိုင္းရ်္
ၿဖဴ၀ိုင္းစက္စက္ ၊ ဆင္းလာသက္မွ
လက္လက္ေရာင္ထင္ ၊ က်သြင္သြင္သည္
ေလယာဥ္ေပၚမွ စစ္ရိပ္ကာ ။

ရြာတစ္ရြာကား ၊
မႈိင္းၿပာမဲညိဳ႕ ၊ မီးရႈိ႕ေလာင္ကၽြမ္း
တင္း၀င္ရမ္းေၾကာင့္ ၊ ပရမ္းပတာ
ထြက္ေၿပးရရွာ ၊ လဟာေသြ႕ေသြ႕
ခိုးေငြ႕ေ၀ေ၀ ၊ မီးေလာင္ေၿမမွာ
ြႏြမ္းေခြေပ်ာင္းယဲ့ ၊ ညင္းေလဖြဲ႕က
သဲ့သဲ့ ေခြးေဟာင္သံ တကား ။

ခေရပြင့္လွ်င္ ၊
ေၾကြရင့္၀ါ၀ါ ၊ေၿမထက္မွာလွ်င္
ေရာကာေပါင္းယွက္ ေဟာင္းသစ္ရြက္ႏွင့္
တ၀က္ေမာင္းနီ ၊ ေ၀့လည္လည္ကို
ေလခ်ီသုတ္ၿဖဴး ၊ နီ၀ါကူးသည္
ေႏြဦးေပါက္မို႕ ေရာ္၇ြက္ေၾကြ။

ရင့္ေၾကြ ေညာင္းသည္
ရြက္ေဟာင္း စြန္႕ပစ္ ၊ ဘ၀သစ္သို႕
သနစ္ေၿပာင္းမည္ ၊ ဖူးသစ္မီသည္
အနီထဲမွ ၾကယ္ၿဖဴပြင့္ ။
                        

ဒဂုန္တာရာ(၁၉၄၇ခုနွစ္)
Credit - ေခတ္က်န္ကဗ်ာမ်ားဆိုဒ္မွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္

ဒဂုန္တာရာ ကဗ်ာမ်ား

သီခ်င္းရွင္....... 

တရြက္ေၾကြ တရြက္လဲၿပန္ေပါ႕
ေရာင္မြဲ ေရႊရည္ဥကာမွ
စိမ္းႏုတြင္ စိုစိုသစ္ပါကလား
စိတ္ညစ္ အကုန္ပယ္၍
သီေတာ႔မယ္ေႏြအေစာမွာ
ေရႊဥၾသ ခ်ိဳေတးသံ။

ေရႊဂူမွာ ေငြတူမြမ္းတဲ႔ၿပင္
စိမ္႕စမ္းၾကည္ ေရကတြက္ရယ္နဲ႔
လြမ္းဆြတ္ဘြယ္သည္ဂႏိုင္ပ
လွၿမိဳင္ၿမိဳင္ သာဟာစမ္းကိုၿဖင္႔
ၿပိဳးၿပြမ္းကာ အာရံု၀င္မွ
ႏြဲ႔ရြင္ရြင္ ဘိုးေခါင္ညဥ္းတယ္
သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းခံ။
သည္ဘိုးေခါင္ သည္ဥၾသရယ္က
အေၿပာခ်ိဳသံလြင္ဟု
ကဗ်ာရွင္ စာယဥ္ဖြဲ႔ရွာၾက
ႏြဲ႔ရရဲ႔ ႏုသဟန္
ေတးသံရင္႕သီကံုး။
ေမာင္ဒါရႈ
အသက္ ခ်စ္ရည္တူနဲ႔
လိုဏ္ဂူမွာၿပိဳင္တူပန္တဲ႔
ေမ႔အသံညက္ညက္ေအးကိုမွ
ေတးအမွန္သီခ်င္းစစ္ေပဘဲ
အခ်စ္ေစတနာက
သာယာေအာင္ ေခ်ာ႔ၿမဴေဆာင္ေတာ႔
ဘိုးေခါင္ဟာ ဘယ္လိုေၿပာေသာ္လည္း
ဥၾသ ရင္႔တၾကဴထက္
ခင္ႏြဲ႔မူ အသံၾကားခါမွ
ေမာင္႔နားမွာ လဲ႔လဲ႔ရႊန္းတယ္
ကြန္းလြတ္ေခါင္ဆံုး။

ဒဂုန္တာရာ 

ဒဂုန္မဂၢဇင္း ၊၁၉၃၈
Credit - ေခတ္က်န္ကဗ်ာမ်ားဆိုဒ္မွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္

ဒဂုန္တာရာ ကဗ်ာမ်ား

တမိုးေရထဲလမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ……


မိုးေရထဲဘဲ
မသဲမကြဲ၊သို႔ေသာ္ရဲရဲ
မခြဲႏိုင္ဘူး၊ သြားၾကဦးစို႔
ေၿပးလူးတဘက္၊ညြက္ေကြးပက္၍
လက္လက္လြန္႔လိပ္၊ပုလဲၿမိတ္တို႔
ရိပ္ရိပ္ေၿပးလိုက္၊ေ၀႕တိုးရိုက္သည္
ေမွာင္မိုက္ထဲမွ ၀ိုးတ၀ါး။


အေမွာင္ထက္မွ
လက္ကနဲရွက္၊လွ်ပ္တၿပက္မွာ
သစ္ခက္ရႈံ႕,ထစ္၊ကုကၠိဳၿမစ္မူ
အဆစ္ေခါင္းၿပတ္၊ေဒါင္႔မွာညပ္သည္
တြယ္ကပ္ေမ်ာညိ၊ၿမင္မိမိကား
ေရညွိမႈိပြင္႕ကေလးပင္။
တိုက္ၾကိဳတိုက္ၾကား
မနားခိုဘူး၊ေၿခဦးတည္႕ရာ
ေရမွာဒလေဟာ၊ေမ်ာသြားပေစ
မိုးေရလႈိင္းၾကား၊ကြဲမသြားေအာင္
အပါးတိုးဖက္၊မိုးပက္သည္႔ထဲ
ၿမဲၿမဲလက္ကို ကိုင္ထားငဲ႔။
လမ္းဆံုးမွာသာ
ရိႈက္ကာစိုးရြံ႕၊ပခံုးတြန္႔မိ
ၿမဴးကြန္႔လွ်ပ္ၿပက္၊ေမွာင္တ၀က္မွာ
ဟိုဘက္ကမ္းပါး၊ေရာက္သြားပေစ
မိုးသက္ေလပက္၊ေအးစက္စက္မွာ
ေမာင္႔လက္ေႏႊးက၊ေႏြးလိမ္႔မည္။

ဒဂုန္တာရာ
တာရာမဂၢဇင္း၊၁၉၄၉
Credit - ေခတ္က်န္ကဗ်ာမ်ားဆိုဒ္မွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္

ရွင္မဟာသီလ၀ံသ(ပါရမီခန္းပ်ဳိ႕)မ်ား

ကာလရွည္လ်ား
ကာလရွည္လ်ား၊ 
လူ႔ငႏြားတို႔၊ 
ႀကီးမားယုတ္မာ၊ 
နတ္မိစၦာကို၊ 
ဘိုးလာဘြားဘက္၊ 
ေျမးသားဆက္၍၊ 

မပ်က္ခုတိုင္၊ 
နတ္ခရိုင္ႏွင့္၊
ပန္းခိုင္ေရအိုး၊ 
ဆယ္စံုၿဖိဳး၍၊ 
ျမတ္ႏိုးႏွစ္သက္၊ 
အနက္အနီ၊ 
အတီေခါင္းေပါင္း၊ 

တင္အုပ္ေဆာင္းႏွင့္၊ 
အေပါင္းစံုေ၀း၊ 
အေမႊးအႀကိဳင္၊ 
မံု႔ဆိုင္မုံ႔ခဲ၊ 
ၾကက္၀က္လဲ၍၊ 
ပံုႏွဲခရာ၊ 
တီးမႈတ္ကာႏွင့္၊ 

ခ်မ္းသာဆင္းရဲ၊ 
ေပးစၿမဲဟု၊ 
စိတ္ထဲထင္မွတ္၊ 
ငနတ္တို႔ကို၊ 
မျပတ္ကိုးကြယ္၊ 
အႏၱရာယ္လည္း၊ 

ကိုယ္၀ယ္လြတ္ကင္း၊ 
မရိွမလွ်င္း၊ 
ေဆာင္ႏွင္းမဂၤလာ၊ 
လွဴဒါပုည၊
ျပဳကာလလည္း၊ 
မိဘေရွ႕မွတ္၊ 

ငါတို႔နတ္ကို၊ 
ေပးအပ္အပ္လွ်င္၊ 
ပြဲလမ္းျပင္၍၊ 
အရွင္မွတ္မွတ္၊ 
ကိုယ္၀ယ္ၾကပ္လ်က္၊ 
မျပတ္ထင္ရွား၊ 

မေမ့မွားဟု၊ 
ဆုမ်ား႐ြယ္႐ြယ္၊ 
႐ွက္စဘြယ္ႏွင့္၊ 
ဘယ္၀ယ္တခါ၊ 
ကိုယ္တိုင္လာ၍၊ ဥစၥာထင္ရွား၊ 

ဘယ္သူအားကို၊ 
နတ္မ်ားပို႔လာ၊ 
ရိွဘူးပါအံ့၊ 
မိစၦာစြဲမွတ္၊ 
ဘယ္အရပ္မွာ၊ 
နတ္တို႔ေနရာ၊ 
အိမ္ခမ္း၀ါႏွင့္၊ 

သာယာခမ္းနား၊ 
နတ္မယားႏွင့္၊ 
နတ္သားနတ္လင္၊ 
ၾကည့္မျမင္တည့္၊ 
ၿငိဳျငင္စိတ္စြဲ၊ 
အံသြားခဲ၍၊ 

ညွဥ္းဆဲႏိွပ္စက္၊ 
နတ္တို႔လက္ႏွင့္၊ 
ထုတ္လ်က္ဆြဲငင္၊ 
ျပဳၾကအင္ကို၊ 
မျမင္ဘူးပါ၊ 
သည္အရာကို၊ မိစၦာေမာဟ၊ 

အယူခြ၍၊ 
နတ္မ်ားသခင္၊ 
နတ္ဘုရင္ဟု၊ 
နတ္တြင္အႀကီး၊ 
ငါ့သမီးကို၊ 
ဘမ္းဆီးတတ္ျငား၊ 
ငါ့မယားကို၊ 

ဘမ္းစားတတ္ေျခ၊ 
ခ်မ္းသာေစဟု၊ 
ကေခ်ပြဲလမ္း၊ 
အခမ္းအနား၊ 
နတ္ထိန္းမ်ားႏွင့္၊ 
ေသာက္စားဟစ္ေအာ္၊ 

တေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္၊ 
ေမာင္ေတာ္ရွင္ခ်စ္၊ 
နတ္သံပစ္၍၊ 
မူးရစ္မိႈင္းေ၀၊ 
အေထြေထြလွ်င္၊ 
လူ႔ေျမရပ္ရြာ၊ 

နတ္မိစၦာကို၊ 
ကယ္သာထင္မွတ္၊ 
သေဘာကပ္၍၊ 
နတ္လူျဗဟၼာ၊ 
သတၱ၀ါကို၊ 
ကံသာအရင္း၊ 
ျပဳဘန္ဆင္းဟု၊ 

ယူလွ်င္းအပ္စြာ၊ 
ယခုမွာကား၊ 
ခ်မ္းသာဆင္းရဲ၊ 
နတ္ခပဲသည္၊ 
ေပးၿမဲတို႔မွာ၊ 
ထင္မွတ္ရာသည္၊ 
မိစၦာယူမိယူမွားတည္း။       ။
                                                                                      
ရွင္မဟာသီလ၀ံသ(သံေ၀ဂခန္းပ်ဳိ႕)
(၁၅၅၃-၁၆၁၈၀) 
ျမကန္သာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ
Credit - ေခတ္က်န္ကဗ်ာမ်ားဆိုဒ္မွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္

ရွင္မဟာသီလ၀ံသ(ပါရမီခန္းပ်ဳိ႕)

စက္၀ဋ္ခ်မ္းသာ

စက္၀ဋ္ခ်မ္းသာ၊ 
ေဘးျဖစ္စာကို၊ 
နည္းနာေစ့ေရ၊ 
ႀကံဦးေခ်မူ၊ 
သည္းေခ်ေနာက္မူး၊ 
ေယာကၤ်ား႐ူးသည္၊ 
မဆူးမရား၊ 

လံပါးေခ်းအိုး၊ 
ေရဟုခ်ဳိး၏၊ ပုပ္သိုးမစင္၊ 
ဘင္တီးျပင္ကို၊ 
ဖိရင္နံေတာင္း၊ 
လိမ္းက်ံေရွာင္းလ်က္၊ 
အေကာင္းအတူ၊ 
နံ႕သာမူ၍၊ ႐ွဴ႐ွဴရဲရဲ၊
မီးခဲတမူ၊ ခ်က္စူမ်က္ေကာင္း၊ 
နားေတာင္းႏွင္းႏိုး၊ 
ေျမြဆိပ္ခ်ဳိးကို၊ 
ခါးႀကိဳးေဆာက္လံုး၊ 
ပန္းကံုးစေတ၊ 
ဤအေခြဟု၊ 
သြပ္ေနမူဆိုး၊ 

တင့္စႏိုးလ်က္၊ 
အက်ဳိးမျဖစ္၊ 
ဆင္းရဲနစ္၍၊ 
အျပစ္သာမွ်၊ 
အဆင္းစသည္၊ 
ပဥၥကာမာ၊ 
ဤျခင္းရာကား၊ 
တန္းဆာဆင္႐ုပ္၊ 
သူ႐ူးႏုပ္ႏွင့္၊ 

စက္ဆုပ္ေဘးဒဏ္၊ 
ျဖစ္ၾကဟန္္လွ်င္၊ 
တသြန္ခင္းက်င္း၊ 
ဆိုႏႈန္းထြင္းလ်က္၊ 
အခ်င္းအတ၊ 
နည္းနာခ်၍၊ 
၀ဋ္မွကြာမႈ၊ 
ဤသို႔႐ႈလ်က္၊ 

တခုကိုယ္ေရွာင္၊ 
လြတ္လြယ္ေအာင္ကို
အေမာင္ၾကံေရးယူလေႆ။  ။
                                                                                                
ရွင္မဟာသီလ၀ံသ(ပါရမီခန္းပ်ဳိ႕) 
ျမကန္သာ ကဗ်ာစာအုပ္မွ
Credit - ေခတ္က်န္ကဗ်ာမ်ားဆိုဒ္မွ ကူးယူမွ်ေဝပါသည္

စေလဦးပုည၏ ေလးေမာင့္စံေက်ာင္းကဗ်ာ

ေလးေမာင့္စံေက်ာင္း 


မုေလး႐ံုေတာအစ
ေဒါနလမ္း ေျမညီ
ေလွ်ာက်စမ္း ေရသင္းၾကည္တယ္
ေရႊႏွင္းဆီကန္ေခ်ာင္း
လြမ္းမတတ္ စကားဝါငူမွာ
နံ႔သာျဖဴ ေလးေမာင့္စံေက်ာင္း။

စပယ္ခ်ပ္ သရဖီေခ်ာင္မွာ
ခြာညိဳေတာင္ ခိုေအာင္း
ေမႊးနံ႔သာစုေပါင္းလို႔
ႏုေညာင္ေစာင္းထက္မွာ
ပဒုမၼာၾကာသကၤန္းငယ္ႏွင့္
ခါဆင္ျမန္း ေတာေမြ႔ေပ်ာ္ရာ။

ပန္းေသာ္က တံတုိင္းကာသည္
ဇီဇဝါ မုခ္ ျခားလို႔
တံခါးက ခ်ယားႀကိဳင္
သင္းတဲ႔ ဂႏိုင္
ယုဇန မဟာၿမိဳင္မွာ
ကမၻာတိုင္ မွီးမယ္ပေလး။


စာဆုိရွိင္ စေလဦးပုည

ရွင္မဟာရဌသာရ ဆံုးမစာမ်ား

ရွင္မဟာရဌသာရ ဆံုးမစာမ်ား

၁။ လက္သစ္ေတာင္သာ၊ 

    ယူဇနာေပါင္း၊
    တာျပန္ေလာင္းေသာ္
    ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊
    အျမင့္ေဆာင္သည့္ ေတာင္ျမင့္မိုရ္ရွိ၊
    ဂုဏ္ၾကီးဘိသည့္၊
    ေမြးမိဖခင္၊
    ေက်းဇူးရွင္ႏွင့္၊
    ထို႔ျပင္တျခား၊
    ဘိုးႏွင့္ဘြားကို၊
    ဘုရားတစ္ဆူ၊
    ဂူတစ္လံုးသြင္၊
    စိတ္ထင္ကလ်က္၊
    ဦးတင္လက္ထား၊
    အစားအ၀တ္၊
    မလြတ္ရေစ၊
    ေရပူေရေအး၊
    လိုရာေပး၍၊
    ေကၽြးေမြးၾကေလ၊
    တေထြမွတ္သား၊
    အခါးအခ်ိဳ၊
    သူတို႕ဆိုလည္း၊
    ဘိုးဘြားမိဘ၊
    ဆရာစကား၊
    ျပသဆိုေထြ၊
    မ်ိဳတတ္ေစ။


၂။ အစ္ကိုၾကီးအား၊
    ညီငယ္မ်ားလည္း၊
    စကားႏွစ္သက္၊
    ဖက္၍မဆုိ၊
    ရုိေသလွေစ၊
    ကိုၾကီးအစ္မ၊
    သည္ႏွစ္၀ကို၊
    မိဘကဲ့သို႔မွတ္ပါေလ။


၃။ ေသတူရွင္ဖက္၊
    ေဆာင္ရြက္မကင္း၊
    အခ်င္းခ်င္းတြင္၊
    အခင္းၾကီးငယ္၊
    ရွိခါ၀ယ္လည္း၊
    မဖယ္မေသြ၊
    ညီညာကုန္း၍၊
    ရုန္းၾကေလ။


၄။ တစ္ေယာက္စကား၊
    တစ္ေယာက္နားမွာ၊
    မခါးရေအာင္၊
    သတိေဆာင္၍၊
    ေမာင္တုိ႔ဆုိေလ၊
    ပ်ားသကာသို႔ ခ်ိဳလွေစ။


၅။ မေတြ႔ခိုက္ရန္၊
    မက်ဴးလြန္ႏွင့္၊
    မ်က္မာန္ေဒါသ၊
    မထြက္ရေအာင္၊
    မာန္မာနကို ခ်ဳပ္ၾကေလ။


၆။ ေသႏွင့္အရက္၊
    စီးပြားပ်က္ကို၊
    တစ္စက္ကယ္မွ၊
    မေသာက္ၾကႏွင့္၊
    ေရွာင္ၾကပါေလ၊
    ရွင္ေတာ္ေဟာသည့္ အဆိပ္ေရ။


၇။ ကိုယ္ႏွင့္လည္းစာ၊
    သတၱ၀ါကို၊
    ၾကင္နာလွေစ၊
    သူ႔အသက္ကို ခ်စ္ပါေလ။


၈။ ေနာင္သံသရာ၊
    ရိကၡာအတူ၊
    ကံေကြ်းဟူသည္၊
    အလွဴဆုိက၊
    မဆုတ္ၾကႏွင့္၊
    ရဲလွပါေစ၊
    တံစက္ေအာက္တြင္၊
    ခံေသာက္အိုးတန္၊
    က်ဖန္မ်ားက၊
    ျပည့္ျငားသည္သာ၊
    ထံုးေဟာင္းစာကို ေထာက္ပါေလ။


၉။ သူ၏စီးပြား၊
    ငါ့စီးပြားကို၊
    ေထာက္ထားမိေစ၊
    ၾကီးေလာဘကို မွ်တေစ။


၁၀။ ဟုတ္ေသာအၾကံ၊
      မွန္ေသာအက်င့္၊
      သင့္ေသာအယူ၊
      ျဖဴေသာႏွလံုး၊
      သူေတာ္ထံုးကို၊
      စြဲသံုးေသာေထြ၊
      မွန္လွေစ။


၁၁။ မွတ္ဖြယ္ရာရာ၊
      ထုိထုိစာကို၊
      ရွာ၍မျပတ္၊
      အိမ္တြင္ဖတ္။


၁၂။ ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊
      ဖတ္ျပန္မ်ားက၊
      သားမယားပင္၊
      သိျမင္ကင္းကြာ၊
      မလိမၼာလည္း၊
      စာေပစကား၊
      ေန႔တုိင္းၾကားက၊
      ထူးျခားလိမၼာ၊
      ရွိသည္သာတည္း။


၁၃။ အသံုးအေဆာင္၊
      အိမ္ေထာင္ခမ္းနား၊
      အပါးပါးကို ျပန္႔ပြားေလေအာင္၊
      ေၾကာင္ပုစြန္စား၊
      ကြ်တ္ကြ်တ္၀ါးသို႔၊
      ေယာက္်ားပီေထြ၊
      ၀ီရိယႏွင့္၊
      လံု႔လကိုလည္း ရွိလွေစ။

ရွင္မဟာရဌသာရ

ဘ၀ႏွင့္ အလွ (ေမာင္စြမ္းရည္)

ျမင္ျမင္သမွ်
ဤေလာကတြင္၊ အလွတို႔ျဖင့္ ျပည့္ဘိ၏။
ျမင္ျမင္သမွ်၊ ဤေလာက၀ယ္
အလွတို႔ျဖင့္၊ ျခယ္သျဖင့္လည္း
ျမင္ခြင့္ရွိမွ၊ ျမင္စြမ္းရသည္
အလွဟူျငား၊ ျမင္သည္ထားဦး
ခံစားသိတတ္၊ ခံယူတတ္မွ
က်ိဳးျမတ္ပီတိ၊ ရင္၀ယ္ၿငိ၏။

ေၾသာ္...
လူ႔ဘံုေလာကာ၊ ရခဲစြာကို
ရလွာခဏ၊ တစ္ဘ၀၀ယ္
အလွမျမင္၊ လွမမင္ဘဲ
ျမင္ရန္မေဖြ၊ ေဖြရန္မသိ
ငါျဖစ္ဘိမူ၊ ငါ၏ဘ၀
ထိုခဏသည္၊ မည္မွ်႐ႈံးလိုက္ေလမည္နည္း။

(ေမာင္စြမ္းရည္)