အိုတက္လူတို႔
ျမန္မာျပည္၀ယ္၊ ထီးစည္တို႔မင္း
ပ်က္ယြင္းပါပေကာ၊ သို႔စိတ္ေစာလ်က္
ေဘာ . . . အို ရဲေသြး၊ တက္လူကေလးတို႔
ငိုေႀကြးသမႈ၊ ျပဳ႐ံုမွ်ျဖင့္
မပြင့္ဥာဏ္ရည္၊ လက္မလည္၍
မ်က္ရည္သာလွ်င္၊ ရႊဲလိမ့္မည္။
ျမန္မာျပည္၀ယ္၊ ထီးစည္တို႔မင္း
ပ်က္ယြင္းပါပေကာ၊ သို႔စိတ္ေစာလ်က္
ေဘာ . . . အို ရဲသား၊ တက္လူမ်ားတို႔
တရားသံေ၀၊ ယူေလ႐ံုျဖင့္
တက္ခြင္မနီး၊ ေဘးႀကီးနီး၍
ပုတီးအဖတ္တင္ က်န္လိမ့္မည္။
အေဟာင္းပ်က္လွ်င္၊ အသစ္ျပင္ေလာ့
အျမင္က်ယ္လွ်င္၊ ပညာေမြ႕ေလာ့
ယေန႔ လူငယ္၊ ေနာင္၀ယ္ လူႀကီး
သင္လည္းတစ္ဦး၊ သားထူးသားျမတ္
ျဖစ္အပ္ရာသည္၊ ေရွ႕သို႔ရည္၍
ငိုျမည္မတ
သခၤါရဟု၊ စိတ္ကမေစာ
ေလာေလာဆယ္ဆယ္၊ ဒုကၡနယ္ကို
ကယ္တင္ႏိုင္ၾကပါေစသတည္း ။ ။
(ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)
No comments:
Post a Comment